طنز: خارج قبل از تو سوتفاهم بود

خارج قبل از تو سوتفاهم بود!

ماهنامه طنز و کارتون خط خطی
سمیرامیس بابایی

میگن مرغ همسایه همیشه غازه. حالا چرا درجه اهمیت غاز بیشتر از مرغه ما نفمیدیم. باز مرغ همسایه گاو بود آدم می تونست واسه استیک و شیر و سرشیر و سیراب و شیردون و شاخ و هزار جای دیگه ی این حیوان مفید، دندون گرد کنه. اصلا مرحوم جمالزاده هم اول می خواست داستان کباب مرغ را بنویسه ولی از اونجایی که ادم غرب زده ای بود، رفت درباره غاز همسایه واحد غربی آپارتمان شون نوشت!
به هر حال از جمله ماکیانِ همسایه ای که برای ما همیشه «کباب غاز» بوده همین خارجه. کلا هر جا خارج باشه خوبه و بهتر از اینجاست. اصلا راستش را بخواهید ما ایرانی ها هزاران ساله که میگیم آسمون همه جا همین رنگه، ولی در اعماق وجودمون ایمان داریم که حداقل استراتوسفر خارج خیلی خوشرنگ تر از مال ماست! اما بدانید و آگاه باشید که اتفاقا اینجا هم واسه خارجی جماعت،خودش یه پا خارجه.
یکی از عواملی که یه جایی رو واسه آدم خارج می کنه، همین تبلیغات دهن به دهنِ. این قضیه واسه خارجی هایی که از داخلِ خودشون میان خارج ما ، یه رکن اساسیه. ما برای خارجی ها (که این جا براشون خارجه) فول پکیج های شگفت انگیزی داریم.مثلا وقتی یه توریست بره داروخونه بخواد یه مسواک بخره، چنان ویزیتش می کنن که تازه متوجه میشه این چهار ستون بدن الانه که داربستی بیاد پایین و با یه کیسه قرص و دوا میره بیرون. تازه دم رفتنی هم بهش پیشنهادای تحریک کننده میدن که:«بیا دو بسته ام قرص جوشان ببر ، آف خورده پنجاه درصد، اشانتیونم بهت لورازپام اضافه میدم، اصن زولپیدم دارم با لبات بازی میکنه. مهمون نوازیم دیگه یه دوتا زاناکس بنداز بالا مهمون ما. » این جاست که توریستِ حتما زنگ زده به دوستاش « کام کام. دیز ایز وِگاس» این فَرد، وقتی برمیگرده کشور خودش،مریض میشه و میره دکتر، به طبیب داخلی (!) میگه« بابا این جا، جا نیست که! گلوم ورم کرده اندازه گلابی، نه آموکسی سیلینی نه زاناکسی؛فقط میگی برو استراحت کن خوب میشی.تازه نمک می ریزی که: گلابی برای حمایت از تولیدات ملی مفیده.»
همین دکتر که از خارج خیلی تعریف شنیده، کنجکاو میشه یه سر بره ببینه اونجا چه خبره. بعد از یه هفته میره خودش رو می بنده به میله های وزارت امور خارجه مون و تقاضای پناهندگی می کنه! بعد هم به همکاراش ایمو میده که :« بابا اونجا جا نبود ما زندگی می کردیم. یه انجمن پزشکانی دارن اینا، مثل کوه پشت دکتراشون وایساده... اینجا اشتباه پزشکی مثل خطای داوری می مونه، جزیی از بازیه. خیلی اشتباه ازت سر بزنه دو ساعت میری تو اتاق عمل به اشتباهت فکر کنی، آخر شبم باید غذای بیمارستان بخوری! » راننده دکتر مورد نظر هم که می بینه تحصیل کرده مملکتشون داره از خارج این طوری تعریف می کنه، با خودش میگه پاشیم بریم ببینم این خارج – خارج که میگن چیه؟ پاشو میذاره از فرودگاه بیرون ، سوار تاکسی نشده، او مای گادش به هواست. با خودش میگه: «این جا بهشت راننده هاست نه اونجا که ما زندگی می کردیم. تو خارج چراغ زردهاشون یعنی پاتو بذار رو گاز. هر کی بین خطوط برونه بقیه راننده ها تا چند ماه بایکوتش می کنن. سالار جاده، بلو نیسانِ که غول مرحله آخره!»
خلاصه تو تبلیغات دهن به دهن شون، همیشه نقل مجلس ماییم. مثلا در مورد علاقه ما خارجی ها به ماشین های لوکس میگن « فقط تو خارج می تونی این همه ماشین های لوکس ببینی. بعد مردم اش جای عقده ای بازی که بگن چرا یه عده اینقدر الکی سوپر پولدارن؟ به خودشون ببالن که عوضش یکی میاد توکشورمون، نمیگه اینا الاغ سوارن!»
و در مجموع واسه همینم هست که شاعر اون ور آبی با چشم های گریون می خونه: «خارج قبل از تو سوتفاهم بود!»

برچسب‌ها: طنز اجتماعی, ماهنامه خط خطی اتاقی ازان خود...